Info o rozdziale i jego kawałek :3

Zanim przejdę do sedna, chciałabym wam wszystkim bardzo podziękować Aniołki za 88 382 wyświetlenia i 649 wspaniałych komentarzy (w tym oczywiście są także moje :D), które motywują mnie do dalszego dzielenia się z wami fanfiction <3 Dziękuję wam za te kilka chwil, które poświęcacie na wchodzenie i przeczytanie, a nawet za napisanie mnie komentarza <3 Jestem wdzięczna!

A teraz małe info o kolejnym rozdziale:

Wiem, że nic nie wstawiłam od ponad dwóch tygodni i za to przepraszam! Rozdział 20 jest w trakcie pisania, jednak nie mam za bardzo czasu aby go kontynuować, ponieważ są to moje ostatnie tygodnie do wakacji (zaczynają się 3 czerwca). Moje ostatnie testy są w przyszłym tygodniu, więc myślę, że rozdział dam radę wstawić w przyszły weekend (niewykluczone, że ciut wcześniej). Dlatego proszę o jeszcze odrobinkę cierpliwości i nie opuszczanie mnie :)) Na pocieszenie, kawałek nadchodzącego rozdziału:

- Myślę, że po misji skoczę z nią na obiad do Taki. - Musiało minąć kilka sekund, zanim się zorientowałam, że blondyn żartuje. Siedząc na łóżku wśród książek, spojrzałam z pod przymrużonych oczu. Ten jednak mnie zignorował, dalej szykując się na misję.

- Tylko spróbuj - zagroziłam. - A twoja noga już nigdy nie postanie w tym pokoju

- No wiesz co? - spojrzał na mnie, udając urażonego. - Zrobiłabyś wielką krzywdę swojemu łóżku i pościeli.

- Myślisz, że aż tak będzie im ciebie brakować?

- Oczywiście - powiedział i rzucił się na łóżko obok mnie, wygodnie się usadawiając. - Kto inny je ogrzeje.

- I kto inny mi je poplami - dodałam, spychając jego nogi, na których widniały buty z brudnymi podeszwami. - Weź te buciory.

- Znamy się rok, a już gdakasz, jak kura domowa. - Zrobił unik, gdy ze śmiechem rzuciłam w niego swoim zeszytem. Westchnęłam, siadając na nim okrakiem. Wyciągnął w moją stronę dłonie. Oparłam się na nich, splatając nasze palce.

- Chwilami nadal mam ochotę cię powiesić na najwyższym szczycie instytutu - wyznałam. - Nie wiem, jak ja przeżyję tą Bułgarię.